ஆண்டாள்

நேற்று உறையூரில் சேர்த்தி உத்ஸவம். தாயார் கமலவல்லி. சோழ அரசனின் மகளாய்ப் பிறந்து அரங்கனை மணந்தார்.

வந்த சேவார்த்திகள் அனைவரும் அத்தனை ஒழுங்கு. ஒருவரும் அமளி இல்லை. பேச்சு இல்லை. வரிசை பிசகாமல் வந்து தரிசித்த அழகை பார்த்து கூடுதல் ஆனந்தம்.

(இது முன்பு எடுத்த சேர்த்தி போட்டோ. )

இன்று உபயநாச்சிமாருடன் அரங்கன் வீதி உலா. 7ஆம் திருநாள். சித்திரை வீதியில் அவரைத் தரிசிக்க போனபோது ஒரு சுவாரசியம்.

பெரிய அடுக்கு நிறைய டீ தயாரித்து வைத்திருந்தார்கள்.

“யாருக்கு இவ்வளவு டீ” என்றேன்.

“ஆண்டாளுக்கு”

“அவ்வளவு டீ குடிக்கிற மாமி யார்”

பெரிதான சிரிப்புடன் “யானைக்கு.. ஆண்டாளை யானைன்னு சொல்ல மாட்டேன்” என்று பதில் வந்தது.

சுக்கு, ஏலம், வெல்லம் போட்டு டீ. சூடாய் இருந்தால் சாப்பிடாதாம்.

மின்விசிறி காற்றில் ஆற வைத்திருந்தார்கள்.

சின்ன சொம்பில் ஊற்றி அதன் வாயைத் திறக்கச் சொல்லி மெல்ல பாகன் ஊற்றுகிறார். ஆங்.. சொல்ல மறந்துட்டேனே..

டீ குடிக்க முதலில் யானையிடம் பர்மிஷன் வாங்கிக் கொள்ள வேண்டும். (ஒரு முறை வேறு நபர் கொடுத்த சொம்பு டீயை நிராகரித்து விட்டது)

முழுக்கக் குடித்ததும் ஆண்டாளிடம் “டீ எப்படி” என்று கேட்டால் ஜோராய் ரசனையுடன் தலையாட்டுகிறது !