காற்றோடு கை குலுக்கல்

காற்றுடன் கை குலுக்கல்...

அப்படியே நேராய்
வருகிறது
பின் இட வலம் 
திரும்புகிறது..
பின்னுக்காகவே போகிறது..
தலைக்கு மேல் சுழன்று
கீழிறங்குகிறது.
இத்தனை வித்தைகளையும்
அனாயசமாய்க் காட்டி விட்டு
கண்ணெதிரே நிற்கிறது
சாதுவாய் காற்று..
எனக்கு மூச்சு வாங்க வைத்து விட்டு  !



ஒரு பெயர் வைக்கத்தான்
காற்றை அழைத்தேன்..
அதுவும் காத்திருந்தது
பொறுமையாய்..
இது வேணாம்.. அது வேணாம்
என்று நிராகரித்துக்
கொண்டிருக்கையில்
குழந்தைகளுடன்
விளையாடப் போய்விட்டது
காற்று !


காற்றின் கை மிக வலிமையாய்
இருக்குமென்று நினைத்தேன்..
இல்லை..
கை குலுக்கியபோது
மிக மிருதுவாய்..
பிரமித்து நிமிர்ந்தால்
அதன் கண்களில் கேலிப் புன்னகை !