காற்று

எல்லா யுகங்களிலும்இருந்திருக்கிறது.

கடவுள்களை (நிஜமோ.. பொய்யோ)

தரிசித்திருக்கிறது.

வன்முறை, மென்முறைதெரியும்.

யுத்தம், சமாதானம்

இவற்றின் சாட்சியாய்நின்றிருக்கிறது.

பிரளயங்களையும் அது அறியும்.

எப்போதும் எல்லோரையும்

தொட்டுச் செல்லும் காற்று

ஏன் சொல்வதில்லை...

சாஸ்வதம் எனும் நினைப்பில்

சண்டையிட்டுக் கொள்ளும்நம்மிடம்...

நம் முன்னோரின்மூச்சுக் காற்றும்

தன்னிடம் இருப்பதை.