பொங்கல்

மூன்றாவது காலாண்டு கணக்கு முடிப்பு.. தணிக்கை.. தாமதமாய் வீடு திரும்பல்.. நாள் குழப்பம்.. கிழமை குழப்பம்..

எல்லாம் முடிந்து ஹாய்யாய் கனுப் பண்டிகை கொண்டாட கிராமத்துக்குப் போனோம்.

அன்று கோவிலில் எங்கள் முறை.

பட்டுக்கோட்டை.. மதுக்கூர் தாண்டி அந்த கிராமம். காரப்பங்காடு!

எட்டரை மணிக்கே போயாச்சு. இன்னும் நாகரிக பாதிப்புக்கு உள்ளாகாமல்.. அமைதிப் பூங்கா.

பாதிரி மரம் ஸ்தல விருட்சம். அதில் ஓர் அதிசயம்.. வெகு நாட்களாய் இருக்கிற நெடிதுயர்ந்த மரம் அப்படியே பலகை போல மாறிப் போக.. புதிதாய் ஒன்று வைத்தார்கள்.

அது நடந்து பல ஆண்டுகள் ஆச்சு. இப்போதோ புதிதாய் வைத்ததும் பெரிய மரமாகி நிற்க.. பழசும் இன்னும் துளிர்த்துக் கொண்டு அப்படியே உயிரோடு..

பெருந்தேவித் தாயார். திருமஞ்சனம் கண்டருளி.. பல்லக்கில் புறப்பாடு.. கனு வைத்த அழகுக் காட்சி..

பிரசாதங்கள் தான் உணவு.. மிளகு தூக்கலாய் வெண்பொங்கல்.. சர்க்கரைப் பொங்கல்.. எண்ணைப்பழையது (சாதம் வடித்து நல்லெண்ணை, எலுமிச்சம் சாறு, கொஞ்சம் உப்பு சேர்த்து கலந்து வைப்பார்கள். இந்தப் பக்கம் மட்டுமே இது பேமஸ்)

ஒரு நாள் மிக உற்சாகமாய் பொழுதைக் கழித்து விட்டு திரும்பும்போது மன்னார்குடி வழியே..

கோபிநாதப் பெருமாள் கோவிலில் (அப்படிக் கேட்டால் உள்ளூர்காரர்கள் முழிப்பார்கள். இந்த தடவையும் அதே கதைதான். அப்புறம் கோணப்பெருமா கோவில் என்றதும் மலர்ச்சியாய் ‘இதா.. இப்படிப் போங்க’ என்று வழி காட்டினார்கள்)

அங்கே தன்னந்தனியே ஸ்ரீவித்யா ராஜகோபாலன்..

ஒற்றை வஸ்திரத்தை அவர் சுற்றிக் கொண்டு நிற்கும் அழகைக் கண்டாலே மனசு கொள்ளை போகும்.

உங்களுக்காக.. இதோ..

ஹப்பாடி.. மனசு எவ்வளவு லேசாச்சு..

இன்று மீண்டும் அலுவலகம் போகும்போது பழைய படபடப்பு இல்லை..